Αν κάποιος ανυποψίαστος πολίτης κατά τη διάρκεια του πρωινού περιπάτου του περνούσε την προηγούμενη Παρασκευή έξω από το στρατόπεδο Λοχαγού Καρύδα που βρίσκεται στην Πλάτη του Έβρου, 30 χιλιόμετρα βόρεια από την Ορεστιάδα, δεν θα πίστευε στα μάτια του. Δεκάδες φαντάροι ευρισκόμενοι στο μέσο ή και νωρίτερα της θητείας τους βγήκαν στους προαύλιους χώρους πανηγυρίζοντας, φωνάζοντας και τραγουδώντας αγκαλιασμένοι και με δάκρυα στα μάτια το γνωστό άσμα των Ζιγκ Ζαγκ “Απολύομαι”. Κάποιοι μάλιστα που οι φήμες τους θέλουν να υπηρετούν σε μια από τις πιο "μαύρες" μονάδες του Ελληνικού Στρατού, τον 618 ΜΚ/ΤΠ έφτασαν μέχρι και να πυροβολούν στον αέρα.

Υπεύθυνος για αυτό το τραγελαφικό σκηνικό κάποιος υπάλληλος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Είχε προηγηθεί εντολή από τους υπεύθυνους στρατιωτικού προσωπικού του Γενικού Επιτελείου Στρατού για την άμεση απόλυση από τις τάξεις του στρατού όλων των Επαγγελματίων Οπλιτών (ΕΠ.ΟΠ.) που υπηρετούν στο στρατόπεδο Καρύδα. Ήταν μόνο μια από τις εντολές που στάλθηκαν μετά από οδηγίες του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Παναγιωτόπουλου και μέρος της προσπάθειας να μειωθούν οι μόνιμοι στρατιωτικοί, αρχής γενομένης από τους ΕΠ.ΟΠ. οι οποίοι κρίθηκαν αναλώσιμοι.

Ο εν λόγω υπάλληλος, μαζί με τη λίστα των προς υποχρεωτική αποστράτευση ΕΠ.ΟΠ. 'ανακάτεψε' τη λίστα των φαντάρων που υπηρετούν τη θητεία τους στο συγκεκριμένο στρατόπεδο. Η μαρτυρία του Γ.Χ.Γ. (τα πραγματικά στοιχεία στη διάθεση του "Κουλουριού") που υπηρετεί τη θητεία του εκεί είναι χαρακτηριστική: «Ήμουν στη σκοπιά όταν συνέβη. Φωνές, ένταση, πυροβολισμοί στον αέρα. Αρχικά νόμισα ότι μπήκαν οι Τούρκοι να μας φάνε, παράτησα αμέσως το όπλο και έτρεξα να κρυφτώ σε μια καβάτζα που έχουμε βρει. Μετά κατάλαβα πως ήταν φωνές χαράς. Όταν πλησίασα να μάθω τι γίνεται μου είπαν πως όλοι οι φαντάροι απολυθήκαμε με εντολή του Υπουργού. Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου».

Το λάθος όμως διορθώθηκε πολύ σύντομα. Διηγείται ένας άλλος φαντάρος, ο Γ.Σ.Γ. (τα πραγματικά στοιχεία στη διάθεση του "Κουλουριού"): «Το θυμάμαι σαν τώρα. Είχα φτιάξει τη βαλίτσα μου, είχα σκίσει τα στρατιωτικά μου ρούχα και περπατούσα αμέριμνος προς την πύλη φωνάζοντας στους μόνιμους 'μια ζωή και σήμερα', 'ήρθαν τα λελεδόνια' και 'απολελέ και τρελελέ'. Δεν πίστευα οτι θα έλεγα αυτές τις θρυλικές φράσεις στην τρίτη βδομάδα της θητείας μου. Ένιωθα παλιός, ο κόσμος όλος ήταν δικός μου». Συνεχίζει, εμφανώς ταραγμένος πλέον: «Μας την είχαν στημένη στην πύλη. Μας έβαλαν να φορέσουμε πάλι στρατιωτικά όσοι είχαμε, οι υπόλοιποι ξεγυμνωθήκαμε. Κάνει κρύο στον Έβρο. Μας οδήγησαν σε μια αποθήκη, έναν-έναν, μας μοίρασαν σουρωτήρια και μας εξήγησαν πως για το υπόλοιπο της θητείας μας η καθημερινή αρμοδιότητά μας θα είναι να σουρώνουμε τον Έβρο μέχρι το νερό να είναι διάφανο. Ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου».

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.