Αποφάσισα έπειτα από αρκετά χρόνια να επισκεφτώ και πάλι την Αθήνα. Βλέπετε, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα να κατεβαίνω πλέον στη Γη, καθώς οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής ομολογώ ότι με τρομάζουν.

Περπάτησα στην Ακρόπολη, το Σύνταγμα και την πλατεία Ομονοίας κι έπειτα, όταν πλέον βράδιασε, με ιδιαίτερη προσμονή και συγκίνηση, κατευθύνθηκα προς τη Λεωφόρο η οποία φέρει το όνομά μου, υποτίθεται για να με τιμήσει.

Ε λοιπόν αυτά που αντίκρισα με πλήγωσαν βαθύτατα. Γυναίκες ντυμένες προκλητικά, μαγαζιά στα οποία το ποτό, ο χορός και οι γυμνή σάρκα ανδρών και γυναικών εκτίθεται προς την ευχαρίστηση των θαμώνων και μεθύστακες, συνέθεσαν ένα σκηνικό ντροπής. Τί δουλειά έχω εγώ με αυτό τον δρόμο - όνειδος; Θεωρείτε πώς έτσι τιμάτε τη μνήμη μου; Έκανα εγώ τέτοια αίσχη; Σας πληροφορώ πως υπήρξα ένας τραπεζίτης και πολιτικός που έχρηζε σεβασμού και ήμουν πάντοτε κύριος με το κάπα κεφαλαίο. Τί είδους αστείο είναι λοιπόν αυτό;

Τόσοι δρόμοι υπάρχουν στο κέντρο, σε αυτόν βρήκατε να δώσετε το δικό επώνυμο; Σκοπεύω να στοιχειώσω όλους τους υπευθύνους μέχρι να αλλάξει είτε το όνομα, είτε η ποιότητα του δρόμου. Μέχρι τα στριπ κλαμπ να δώσουν τη θέση τους σε σχολεία και έντιμες επιχειρήσεις. Το όνομα Συγγρός οφείλει να αποτελεί συνώνυμο του ήθους. Κάποτε το θα σε δούμε στου Συγγρού ήταν κοπλιμέντο, πλέον αποτελεί εμπαιγμό.

Φτάνει κύριοι, ως εδώ. Θέλω να ελπίζω πως όταν επιστρέψω στην Αθήνα, η τάξη θα έχει αποκατασταθεί. Δεν είναι δυνατόν μια λεωφόρος που φέρει το όνομα ενός Θεού της θάλασσας να είναι ομορφότερη από τη δικιά μου. Κανονίστε την πορεία σας, θα σας παρακολουθώ από ψηλά.

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.