Διάβαζα χθες όλη μέρα τα σχόλια που έγιναν για την αιφνιδιαστική μου επίσκεψη στην εκπομπή της Ελένης, για να μιλήσω για τη μείωση της σύνταξής μου και για τον πόλεμο που μου κάνει η κυβέρνηση κι ο κύριος Παππάς συγκεκριμένα.

Παραδέχομαι ότι αυτός δεν ήταν ο ενδεδειγμένος τρόπος για να εκφράσω τα παράπονά μου, ενώ σε κάποιους ίσως κακοφάνηκε η εμφάνιση κι η γενικότερη συμπεριφορά μου. Η αλήθεια είναι πως ήμουν ακόμη επηρεασμένος απ' τα δακρυγόνα που δέχτηκα απ' την αστυνομία κατά τη διάρκεια της πορείας των συνταξιούχων, εκεί όπου το κράτος απάντησε με βία στα δίκαια αιτήματά μας.

Τα νέα μέτρα έχουν μειώσει στο ελάχιστο τα λεφτά της σύνταξης κι αναγκάζομαι να δίνω μάχη για να επιβιώσω. Με πνίγει το δίκιο και το σωστό δίκιο διεκδικείται έξω, στους δρόμους. Μαζί με τους υπόλοιπους συνταξιούχους, φωνάξαμε ειρηνικά, τραγουδήσαμε, κάναμε την πορεία μας και μας απάντησαν με ξύλο. Ντροπή τους.

Όλο το βράδυ ο Δήμος μου καθάριζε τις πληγές και μου έδινε κρύο νερό για να συνέλθω και το πρωί με ξύπνησε νωρίς για να με ταΐσει τη σούπα μου. Μπερδεμένος ακόμη απ' τους καπνούς και το σοκ, και με το άδικο να μην με αφήνει να ανασάνω, φόρεσα τα πρώτα ρούχα που βρήκα και βγήκα στην Ελένη να τα πω, για να φάω και κάτι.

Δεν θα ησυχάσω αν δεν δικαιωθώ. Μπορεί να μην έβγαζα πολύ νόημα, όμως μόλις καθαρίσει το κεφάλι μου, θα τα ξαναπώ. Μέχρι τότε, ο Δήμος με φροντίζει και μου κάνει μασάζ, ώστε να ξεκουράσει τα γέρικα κόκκαλά μου.

Θα νικήσουμε.

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.