Διαβάζω τις τελευταίες ημέρες διάφορες αστείες κατηγορίες προς την Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλίας, σχετικά με τα επεισόδια που έλαβαν χώρα στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το περασμένο Σάββατο.

Ας είμαστε σοβαροί. Αστυνόμοι είμαστε, όχι μέντιουμ, για να μπούμε μέσα στο μυαλό των οπαδών. Πού θέλετε να φανταστούμε, ότι αυτοί οι αλήτες θα έχουν την περιέργεια να ανοίξουν τις μικρές πόρτες της θύρας τους για να βγουν προς την αφύλακτη γέφυρα;

Ποιος ανοίγει άγνωστες πόρτες σε ξένα γήπεδα χωρίς να ξέρει καν πού οδηγούν; Εγώ τουλάχιστον, όταν κάποιος με καλεί στο σπίτι του, δεν πάω να ανοίξω όποια πόρτα βρω μπροστά μου. Και τέλος πάντων, ας πούμε ότι αυτό συνέβη. Πώς είναι δυνατόν να προβλέψουμε ότι δύο πόρτες που βρίσκονται στην ίδια νοητή ευθεία, οδηγούν στο ίδιο σημείο;

Όργανα της τάξης είμαστε, όχι αρχιτέκτονες. Ας σταματήσουν να μας ζητάνε πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε. Κρίμα, διότι προσωπικά το γεγονός ότι πάνω από τις θύρες υπήρχε μια γέφυρα μου φάνηκε πολύ όμορφη αισθητική παρέμβαση, όμως σε αυτή τη χώρα ούτε αυτό δεν μπορούμε να χαρούμε.

Κρίμα, μόνο αυτό έχω να πω. Του χρόνου ο τελικός ας γίνει σε ένα γήπεδο χωρίς αφύλακτες πόρτες που καταλήγουν στο ίδιο σημείο, να δω τι θα καταλάβετε.

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.